همسران امام حسن(ع)

همسران امام حسن(ع): در منابع تاریخی، ۱۸ همسر برای امام حسن مجتبی(ع) ذکر شده که چند نفر از آن‌ها کنیز بوده‌اند و نام ۵ نفر دیگر نیز معلوم نیست و فقط نام قبیله‌شان ذکر شده است.

در عین حال، برخی گزارش‌های تاریخی، کثرت ازدواج و طلاق را به امام حسن(ع) نسبت داده‌ و تعداد مبالغه‌آمیزی همسر برای ایشان ذکر کرده‌ و ایشان را «مِطْلاق» (زیاد طلاق دهنده) خوانده‌اند. گفته‌اند این اتهام نخستین بار توسط منصور عباسی برای تحقیر سادات حسنی مطرح شده است.

صفحات: 1· 2

چرا زنهای پیامبر جزء اهل بیت نیستند؟

چگونه شیعه معتقد است زنهاي پيامبر (ص) جزء اهل‏ بيتي كه خداوند آنها در آيه تطهير مخاطب قرار داده، نیستند؟

جواب اجمالي:
با توجّه به روايات و تغيير لحن آيه شريفه، روشن مي شود كه آية تطهیر تنها به حضرت علي ـ عليه السّلام ـ و امام حسن و امام حسين و حضرت فاطمه ـ عليهم السلام ـ اختصاص دارد و همسران پيامبر اكرم ـ صلي الله عليه و آله ـ را شامل نمي شود. و مستمسك اهل سنت در اشتمال اين آيه، بر همسران پيامبر اكرم ـ صلي الله عليه و آله ـ رواية عكرمه است كه از نظر سند، ضعيف است و رواية ام سلمه نيز بر اشتمال مذكور دلالت ندارد.
جواب تفصيلي:

صفحات: 1· 2

مطالعه ی نقش های تربیتی - اخلاقی زنان در واقعه عاشورا

برخلاف‌ تصوّر مألوف‌ جامعه، حادثه ی‌ كربلا يك‌ جريان‌ حماسي‌ و عرفاني‌ ويژة‌ مردان‌ نيست‌، بلكه‌ نقش‌ بانوان‌ در اين‌ راستا چنان‌مشهود است‌ كه‌ با اطمینان مي‌توان‌ گفت‌: اگر از خود گذشتگي‌ هاي‌بانوان‌ نبود، هرگز خون‌ امام‌ حسين‌ (ع) در مجراي‌صحيحي‌ كه‌ بنيان‌ يك‌ انقلاب‌ بود و به‌ جاودانگي‌ انجاميد، جريان‌ نمي‌يافت‌(محدثی، 1374: 15).

پيامهاي‌ عاشورا خطاب‌ به‌ زنان ‌مسلمان‌ است‌ تا هم‌ رسالت‌ اجتماعي‌ و سياسي‌ اين‌ قشر را نشان‌ دهد و هم‌ خنثي‌ كننده ی ‌تبليغات‌ سوئي‌ باشد كه‌ ديدگاه‌ اسلام‌ را از محروم‌ كردن‌ زنان‌ از مشاركت‌ در كارهاي‌اجتماعي‌ معرفي‌ مي‌كند (عباسی، 1385: 4).

صفحات: 1· 2

بیعت زنان

یکى از سنت‏هاى عصر جاهلى که مورد تأیید و استفاده‏ ى اسلام قرار گرفت بیعت است.
شباهت‏ها و تفاوت‏هایى میان بیعت در عصر جاهلى و صدر اسلام وجود دارد. شباهت، بیش‏تر در شکل اجرا و برخى شرایط و خصوصیات و متولیان امر بیعت است؛ اما تفاوت مهم بیعت در عصر جاهلى با صدر اسلام، تفاوت کارکردى آن است که ریشه در نظام سیاسى و نوع حاکمیت موجود در آن دو عصر دارد.

صفحات: 1· 2

باقرالعلوم

امام محمد باقر علیه السلام در هفتم ذی الحجه سال 114 و به قولی در ربيع الاول و يا ربیع الثانی سال 114 به شهادت رسيد. گفته شده که آن حضرت را حاكم مدينهابراهيم بن وليد بن عبدالملک بن مروان به زهر شهيد کرده است و به نظر می رسد اینکار به امر هشام بن عبدالملک (خلیفه وقت) صورت گرفته است.

صفحات: 1· 2