خَیراتٌ حِسَانٌ

در کتاب «زن در ادیان بزرگ جهان» چنین آمده است که:

جایگاه زن؛ از بودا تا اسلام

زن به عنوان نیمه آفرینش همواره در تلاش است تا هم با تعقل و تجربه وهم با نگرش به ادیان و نحله‌های فکری، شأن وجودی و حقوقی خویش را باز شناسد. از آنجا که دین، محوری‌ترین عامل شکل‌گیری عقاید، رفتارها و قوانین در تاریخ حیات بشری است نگاهش به انسان و از آن جمله به زن، بسیار قابل دقت و بررسی است.

صفحات: 1· 2

الف) جایگاه ممتاز زن در هستی

زن به مقتضای خلقت خویش از جایگاه ممتازی برخوردار است که مرد قابلیت جانشینی آن را ندارد. جایگاهی بزرگ که تعیین کننده وظیفه و مسؤولیت اجتماعی اوست. وظیفه ای آن چنان بزرگ که انجام آن، محور اساس صلاح فردی و اجتماعی بوده و عدم انجام آن اساس فساد فردی واجتماعی می باشد. مسؤولیتی که اگر آن را به عنوان یک امر الهی و تکلیف عقلی و دینی انجام رساند به کمال انسانی خویش خواهد رسید و بهشت را زیر پای خویش خواهد دید ولی رها ساختن و کنار زدن آن جایگاه که زیر بنای تکوینی مسؤولیت انسانی و تکلیف الهی است زن را به پایین ترین مرتبه وجودی تنزل خواهد داد چنان جایگاهی عبارت است از پرورش و آماده سازی انسان. زن کشتزار نسل بشری است. او نگهدارنده و حافظ بقای حیات است. کرامت آدمی بسته به کرامت زن است.

صفحات: 1· 2