24 ذی‌الحجه یادآور رویدادی بزرگ در اثبات حقانیت اسلام است، در این روز بود که خداوند در سال دهم هجری آیه مباهله را بر پیامبر رحمت، حضرت محمد مصطفی (صلی الله و علیه و آله) نازل کرد: «فَمَنْ حَاجَّکَ فِیهِ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَکَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَکُمْ وَنِسَاءَنَا وَنِسَاءَکُمْ وَأَنْفُسَنَا وَأَنْفُسَکُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَى الْکَاذِبِینَ»

24ذی‌الحجه یادآور رویدادی بزرگ در اثبات حقانیت اسلام است، در این روز بود که خداوند در سال دهم هجری آیه مباهله را بر پیامبر رحمت، حضرت محمد مصطفی (صلی الله علیه و آله و سلم) نازل کرد: [فَمَنْ حَاجَّکَ فِیهِ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَکَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَکُمْ وَنِسَاءَنَا وَنِسَاءَکُمْ وَأَنْفُسَنَا وَأَنْفُسَکُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَى الْکَاذِبِینَ].[1]

در روز 24 ذی الحجه سال دهم هجری پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) طی نامه ای سکنه مسیحی نجران در نقطه مرزی حجاز و یمن را به آیین اسلام دعوت کرد ولی  مردم نجران از این دعوت سر باز زدند وحاضر به پذیرفتن اسلام نشدند از این رو نمایندگان خودمانند سید و عاقب و اباحارثه را به مدینه فرستادند و حضرت محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) آنان را به امرخدا به مباهله دعوت کرد.[2]

زمانی که نمایندگان مسیحیان نجران، پیشنهاد مباهله را از سوی پیامبراکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) شنیدند، متحيّر ماندند و از پیامبر زمانی خواستند تا در این باره مشورت کنند.

روز مباهله فرا رسید. پیامبر گرامی در حالى که دست حضرت علی (علیه السلام) را گرفته بود و امام حسن و حسین (علیه السلام) در جلوی ایشان می رفتند و حضرت فاطمه (سلام الله علیها) در پشت سر ایشان می رفت برای مباهله آمد. مسیحیان نیز در حالی که اسقف در جلویشان بود آمدند.

پس از معرفی افراد همراه پیامبر به درخواست مسیحیان تلاطم مهیبِ شک و تردید، آرامش پوشالی قلب‏ هایشان را درهم کوبید. آرزو می‏ کردند پیامبر را با گروهی از یاران و سربازانش ببینند تا اینکه با خاندان سراسر نور به میدان مباهله قدم بگذارند.اسقف از مباهله با پیامبر سر باز زد و تصمیم به مصافحه با ایشان گرفت و نجران، به حقانیت این خاندان، اعتراف کرد.

در این روز نیز دو آیه تطهیر [إِنَّمَا یُرِیدُ اللَّهُ لِیُذْهِبَ عَنکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَ یُطَهِّرَکمُ‏ْ تَطْهِیرًا] [3] و ولایت [إِنَّمَا وَلِیُّکُمُ اللّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِینَ آمَنُواْ الَّذِینَ یُقِیمُونَ الصَّلاَةَ وَیُؤْتُونَ الزَّکَاةَ وَهُمْ رَاکِعُونَ] [4] نازل شد که همواره موجب فخر شیعیان است.

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

پی نوشت:

1.سورهٔ آل‌عمران-آیهٔ ۶۱

2.قرائتی، محسن، تفسیر نور، مرکز فرهنگی درسهائی از قرآن، ج۲، ص ۷۶.

3.سوره احزاب آیه 33

4.سوره المائدة آیه55